در روزهای منتهی به انتخابات 92 ˛ صداهای آشنایی
شنیده شد . نه در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی ˛ در میتینگهای انتخاباتی ˛ وسط تهران
و شیراز و اصفهان و مشهد و یزد و ساری وکرمان ... جلوی چشم کارشناسان واکسیناسیون نظام و جراحان
فتنه ˛ مردم ˛ آزادی رهبران جنبش سبز و
زندانیان سیاسی را خواستند . دستگیر شدند ˛ اما در همایش بعدی رساتر تکرارش کردند .
مطالبات جنبش به تمام اتفاقات سیاسی پس از
کودتای 88 سنجاق شده . از تحریم سراسری انتخابات مجلس تا آفرینش دو قطبی تحریم – مشارکت 92 ˛ همه ریشه
در جنبش 88 دارند . تحریمی هایی که سخت با
ترومای کودتا و کشتار و حصر و زندان کلنجار
می روند و جنبش برایشان فراتر از نوستالژی ایستای سیاسی ˛ یک پرنسیپ سیاسی پویاست .
برای آنها مسیر دموکراسی و تحقق جمهوری ایرانی دیگر از انتخابات بزک شده حکومتی عبور
نمی کند. رئیس جمهورشان جلوی چشمشان در حصر است . انتخابات برایشان از ریخت افتاده ˛ تاکتیک فشار از پایین و چانه زنی با دیکتاتور نخ
نما شده و حالشان از عبارت " انتخاب بد و بدتر " بهم می خورد . و مشارکتی های جنبش که با حضور در میتینگهای روحانی و عارف ˛ آزادی
رهبران و زندانیان سیاسی را به مثابه کشیده اول میدان سیاست نواختند . بی تعارف و صاف توی چشم شیخ اصلاح
طلب بدلی ˛ آزادی زندانیان را فریاد زدند . بله ! جنبش تمام قد در متن سیاست جریان
دارد . نه تمام شده و نه دوباره از خاک برخواسته . جنبش از 25 بهمن 89 در حصر است .
http://www.youtube.com/watch?v=_YyVt267h1I&feature=youtu.be&t=2s